بنزووات سدیم، نمک اسید بنزوئیک است که سابقا یک نگهدارنده شیمیایی رایج بوده که موجب کاهش کپک زدگی غذاهای اسیدی می شد. دریافت بی رویه این نگهدارنده موجب اختلال ژنتیکی در سلول های خونی، مشکلات پوستی، بیش فعالی در کودکان و ... می شود. در کشور ما استفاده از بنزووات سدیم در محصولاتی نظیر لبنیات، رب گوجه، خیار شور و کنسروها ممنوع بوده و در سس مایونز و نوشابه به ترتیب تا میزان 1000 و 150 میلی گرم در لیتر مجاز است.

وجود نگهدارنده شیمیایی در غذا یکی از نگرانی های بهداشتی مردم است؛ به طوری که بعضی افراد تاخیر در کپک زدگی رب گوجه را به استفاده از نگهدارنده شیمیایی مرتبط می دانند. حال آن که کنترل کپک در رب گوجه می تواند به علت رعایت بهداشت خط تولید و فرآیند حرارتی مناسب در کارخانه باشد.

در حدود 90 درصد از گزارش های این مقوله در کشور، وجود مقادیر غیر مجاز بنزووات سدیم در برخی نمونه ها گزارش شده که بیشتر مربوط به دوغ بود. این نگهدارنده در نمونه های خیار شور در شهرهای شیراز و اراک یافت شد. همچنین مقادیر بیش از حد مجاز بنزوات سدیم در نوشابه های عرضه شده در شهر رشت گزارش شد. این نگهدارنده شیمیایی به طور غیر مجاز در آبمیوه های عرضه شده در تهران، کرج، تبریز و رشت مشاهده شد.

بنزوات سدیم در برخی نمونه های شیر استریل در تبریز گزارش شد. با توجه به آن که شیر استریل فاقد کپک بوده و استفاده از نگهدارنده ضرورتی ندارد، لذا احتمالا باقیمانده بنزن موجود در داروهای دامپزشکی یا بنزوات سدیم موجود در خوراک دامی، وارد شیر حیوانات شده است. از سوی دیگر، باکتری ها مقداری از اسید هیپوریک طبیعی موجود در شیر را به اسید بنزوئیک در لبنیات قابل اغماض است؛ کاهش مصرف برخی اقلام غیر مغذی نظیر سس و نوشابه نیز یکی از راهکارهای قابل توصیه به مصرف کنندگان است.